Łysienie bliznowaciejące: przyczyny, objawy, leczenie

Łysienie bliznowaciejące to termin określający utratę włosów spowodowaną pojawieniem się zbliznowaciałej tkanki łącznej. Rzadko diagnozowana przypadłość, której bardzo często towarzyszą inne uciążliwe objawy takie jak silny świąd i pieczenie.

Problem łysienia dosięga milionów Polaków. Według raportów, jesteśmy 8. nacją na świecie pod względem liczby łysiejących. Szacuje się, że z problemem nadmiernej utraty włosów zmaga się ponad 40% polskiego społeczeństwa. Lwia część zmaga się z łysieniem androgenowym i telogenowym. Znacznie rzadziej, borykamy się z łysieniem bliznowaciejącym.

Co to jest łysienie bliznowaciejące?

 Łysienie bliznowaciejące  to typ łysienia, który według bardzo ogólnych szacunków dosięga około 3% osób (spośród osób borykających się z nadmierną utratą włosów). Można więc śmiało powiedzieć, że jest to niepopularna choroba skóry głowy.

Łysienie bliznowaciejące cechuje nieodwracalne zniszczenie mieszków włosowych, które zostają zastąpione zbliznowaciałą tkanką łączną. Finalnie oznacza to trwałe wyłysienie miejsc zmienionych chorobowo.

Przyczyny łysienia bliznowaciejącego

Łysienie bliznowaciejące to choroba, która może być ukształtowana przez szereg różnych czynników – począwszy od zaburzeń o charakterze genetycznym, poprzez urazy fizyczne, a skończywszy na guzach i chorobach zakaźnych.

Zaburzenia genetyczne

Łysienie bliznowaciejące może być uwarunkowane genetycznie. Stosunkowo często pojawia się towarzysząc takim problemom jak:

Do zaburzeń genetycznych, określanych również jako wrodzonych zaliczyć należy także:

Zaburzenia wywołane infekcjami

Łysienie bliznowaciejące może być uwarunkowane przez infekcje: bakteryjne, wirusowe i grzybicze. Stan zapalny wywoływany przez wymienione infekcje sprawia, że do miejsca zmienionego chorobowego naciekają komórki układu immunologicznego – limfocyty oraz neutrofile.

Guzy i choroby zakaźne

Łysienie bliznowaciejące może być spowodowane także nowotworami:

oraz chorobami zakaźnymi:

Choroby autoimmunologiczne

Łysienie bliznowaciejące może być również skutkiem/objawem innych chorób autoimmunologicznych (tj. autoagresji ze strony organizmu), m.in.:

Inne przyczyny łysienia bliznowaciejącego

Lista przyczyny łysienia bliznowaciejącego jest znacznie dłuższa. Badania, analizy i weryfikacja poszczególnych przypadków sprawia, że stale uzupełnia się listę potencjalnych czynników chorobotwórczych.

Jak rozpoznać łysienie bliznowaciejące?

Łysienie bliznowaciejące to choroba, która stosunkowo często jest błędnie diagnozowana. Wynika to z faktu, iż doświadczenie specjalistów z jej występowaniem jest z reguły niewielkie – odsetek osób borykających się z tym problemem jest bardzo mały.

Nie mniej, doświadczony specjalista bardzo szybko rozpozna łysienie bliznowaciejące przy wykorzystaniu dermotoskopu – urządzenia, które umożliwia podejrzenie zmian w powiększeniu. W przypadku łysienia bliznowaciejącego można zauważyć zanikanie mieszków włosowych, charakterystyczne dla tej choroby. Rzecz jasna, w  celu potwierdzenia choroby konieczne jest badanie wycinka (biopsja) pod mikroskopem. 

Diagnoza przyczyny łysienia bliznowaciejącego

Nieco bardziej wymagająca jest diagnoza przyczyny łysienia bliznowaciejącego. Ze względu na szereg potencjalnych czynników chorobotwórczych niezbędny jest szczegółowy wywiad oraz niekiedy – szczegółowe badania laboratoryjne.

Objawy łysienia bliznowaciejącego

W przeciwieństwie do innych typów utraty włosów, łysienie bliznowaciejące ma charakterystyczne objawy. W rezultacie – częstokroć możemy sami zdiagnozować problem (w zaawansowanym stadium). Łysienie bliznowaciejące charakteryzuje się specyficznymi ogniskami wyłysień, które pokryte są zbliznowaciałą tkanką.

Do nieco mniej charakterystycznych objaw łysienia bliznowaciejącego można zaliczyć:

• świąd
• zaczerwienienie
• ból

Fakt, iż łysienie bliznowaciejące towarzyszy wielu groźnym chorobom i dolegliwościom, nigdy nie należy go lekceważyć. W związku z powyższym, w przypadku podejrzenia występowania problemu – powinniśmy skonsultować się z lekarzem specjalistą, celem rozpoznania i diagnozy przyczyny występowania problemu.

Leczenie łysienia bliznowaciejącego

Łysienie bliznowaciejące to choroba, której leczenie może przyczynić się do zminimalizowania obszaru zmienionego chorobowo. Innymi słowy, wdrożenie leczenia pozwala uchronić zdrowe mieszki włosowe przed degradacją.

Co oczywiste, w przypadku łysienia bliznowaciejącego wynikającego z innych chorób i przypadłości, należy wdrożyć  leczenie dwutorowe – eliminujące przyczynę oraz ograniczające postęp choroby. 

Leczenie łysienia bliznowaciejącego można podzielić na:

Chirurgiczne leczenie łysienia bliznowaciejącego

Chirurgiczne leczenie łysienia bliznowaciejącego przez wielu określane jest mianem zdecydowanie najefektywniejszego rozwiązania. Wszak, w tym przypadku można mówić o pewnego rodzaju gwarancji skuteczności na określonym poziomie.

Interwencja chirurgiczna, a w zasadzie zabieg medycyny estetycznej może przybierać różną formę:

Jednakowoż, należy zdać sobie sprawę, że tego typu interwencje chirurgiczne są zasadne tylko i wyłącznie wtedy, gdy łysienie bliznowaciejące jest stabilne – tj. nie postępuje. W przeciwnym wypadku, istnieje prawdopodobieństwo, graniczące z pewnością – że choroba rozwinie się ponownie na przeszczepionej tkance lub obejmie przeszczepione mieszki włosowe.

Co więcej, nie ma pewności czy degradacja mieszków włosowych nie nastąpi także przy łysieniu nie postępującym, uwarunkowanym np. uszkodzeniem mechanicznym, termicznym czy po-zabiegowym.

Leczenie farmakologiczne łysienia bliznowaciejącego

W przypadku leczenia farmakologicznego, trudno mówić o jakiekolwiek gwarancji skuteczności. Wszystko bowiem zależy od stadium choroby, prawidłowej diagnostyki i tym samym – trafnego wyboru środka farmakologicznego.

Farmakoterapia z reguły polecana jest osobom, u których za przyczynę uznaje się wszelkiego rodzaju infekcje (grzybicze, bakteryjne, wirusowe), stany zapalne lub autoagresję ze strony organizmu.

W leczeniu farmakologicznym zastosowanie znajdują:

Rzecz jasna, rodzaj farmakoterapii ustalany jest indywidualnie. Wszak to czy będziemy leczyć się przy użyciu antybiotyków, środków immunosupresyjnych czy preparatów o działaniu przeciwzapalnym – zależy od zdiagnozowanej przyczyny.

Leczenie łysienia bliznowaciejącego metodami alternatywnymi

Łysienie bliznowaciejące to choroba skóry głowy, której leczenie sposobami alternatywnymi, tudzież naturalnymi, jest nieefektywne. Niestety, żadne z domowych sposobów na wypadanie włosów nie będzie skuteczne przy tym typie łysienia.

Trudno również spodziewać się, aby jakiekolwiek naturalne preparaty (suplementy diety) na porost włosów okazały się pomocne w walce z łysienie bliznowaciejącym. Wszak, łysienie bliznowaciejące całkowicie degraduje mieszki włosowe, uniemożliwiając ich późniejszą odbudowę.

Co zrobić, aby pozbyć się defektu estetycznego?

Bezpowrotna utrata włosów potrafi wpędzić w prawdziwe kompleksy. Nic więc dziwnego w tym, że poszukujemy rozwiązań, które pozwolą zatuszować ogniska wyłysień.

O ile w przypadku mężczyzn rozwiązaniem może być  bardzo krótka fryzura,  o tyle w przypadku kobiet jedyną alternatywą dla zabiegów chirurgicznych (przeszczep włosów, skóry) jest  noszenie peruk. 

Co zrobić, aby pozbyć się defektu psychicznego?

Rzadko kiedy łysienie bliznowaciejące przedstawiane jest jako problem, który prowadzi do silnych zaburzeń pewności siebie. Częstokroć wdrażając leczenie myślimy tylko i wyłącznie o fizycznym (optycznym) defekcie, zapominając o zdegradowanym komforcie psychicznym.

Warto mieć na uwadze fakt, iż brak akceptacji własnego wyglądu może doprowadzić do poważnych zaburzeń psychicznych. Dlatego też, zaleca się nie tylko natychmiastowe rozpoczęcie leczenia podstawowej choroby, ale także zadbanie o komfort psychiczny. W wielu przypadkach, niezbędna jest pomoc psychologa.