Łysienie androgenowe typu męskiego to choroba uwarunkowana nadwrażliwością na organizmu na 5α-dihydrotestosteron (DHT). Boryka się z nią multum Polaków. Według kanadyjskich naukowców – autorów tzw. „mapy łysienia”, Polska jest na 8. miejscu w rankingu najczęściej łysiejących populacji. Według opublikowanego raportu, blisko 40% Polaków boryka się z łysieniem.
Opracowanie antropologów fizycznych z Kanady pokazuje, że najczęściej łysiejącym kontynentem jest Europa, zaś najmniej – Azja. To jednoznacznie wskazuje, że łysienie uwarunkowane jest przede wszystkim przez czynniki genetyczne. Nie mniej jednak, łysienie może być wywoływane także przez czynniki cywilizacyjne, takie jak chociażby: stres, niewłaściwe odżywianie czy niezdrowy tryb życia.
Co to jest łysienie androgenowe typu męskiego?
Łysienie androgenowe to choroba, która według naukowców – Williama Cranwella i Rodneya Sinclaira – w większości przypadków ma podłoże genetyczne. Jak sama nazwa wskazuje, łysienie androgenowe uzależnione jest od androgenów – hormonów występujących zarówno u mężczyzn, jak i kobiet (w niewielkim stężeniu).
Sam proces utraty włosów jest wynikiem nadwrażliwości organizmu na 5α-dihydrotestosteron (DHT). DHT oddziałuje na receptory androgenowe mieszka włosowego, a następnie doprowadza do jego miniaturyzacji. Co więcej, 5α-dihydrotestosteron przyczynia się także do skrócenia fazy anagenowej (faza wzrostu włosa), co sprawia, że produkowane włosy są coraz krótsze i cieńsze. Finalnie dochodzi do całkowitego zahamowania procesu produkcji włosa.
Łysienie androgenowe jest jednostką chorobową, która bezustannie poddawana jest szeregowi różnych badań. Celem naukowców jest dostarczenie uniwersalnego antidotum na łysienie.
Jakie są przyczyny łysienia androgenowego typu męskiego?
Według doktora Przemysła Stycznia, przyczyny łysienia androgenowego są złożone i nie do końca poznane, a decydującą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne oraz poziom androgenów. Nie sposób się z tym nie zgodzić, wszak – to właśnie aktywność androgenów w głównej mierze warunkuje łysienie androgenowe.
Warto jednak przy tym zaznaczyć, że istnieje szereg innych czynników, które przyczyniają się do szybszej utraty włosów (tj. potęgują defekty wywoływane przez łysienie androgenowe). Nadmiernemu wypadaniu włosów sprzyjają między innymi choroby hormonalne, ogólnoustrojowe, zakaźne, autoimmunologiczne, psychiczne (trichotillomania).
Co więcej, wpływ na nadmierną utratę włosów mają liczne czynniki cywilizacyjne:
- nadmierny stres
- depresja
- niewłaściwe nawyki żywieniowe (np. dieta uboga w żelazo)
- niezdrowy tryb życia
Wyżej wymienione czynniki nie przyczyniają się bezpośrednio do wystąpienia łysienia androgenowego. Stanowią jedynie dodatkowy impuls do nadmiernej utraty włosów.
Jakie są objawy łysienia androgenowego typu męskiego?
Łysienie androgenowe charakteryzuje się specyficznymi objawami. W pierwszych etapach choroby, dochodzi jedynie do cofnięcia się linii włosów na czole i powstawania tzw. zakoli. Następnie, utrata włosów obejmuje część ciemieniową (powstaje tzw. tonsura).
Poszczególne etapy łysienia androgenowego typu męskiego zostały sklasyfikowane przez Jamesa Hamiltona w latach 50. ubiegłego wieku. Następnie, w latach 70. korekty zostały naniesione przez O’Tara Norwooda. Dzięki temu, możemy korzystać ze specjalnej skali pomiarowej, która obejmuje siedem głównych etapów.
Diagnostyka łysienia androgenowego typu męskiego
Rozpoznanie choroby zwykle nie jest trudne i odbywa się na oględzinach miejsc zmienionych chorobowo. Lekarz może stwierdzić łysienie androgenowe na podstawie obrazu klinicznego, za pomocą tzw. testu pociągnięcia, biopsji, trichoskopii lub trichogramu.
- Test pociągnięcia (pull test) to badanie polegające na delikatnym pociągnięciu kilkudziesięciu włosów w różnej lokalizacji. Pull test traktowany jest zwykle jako badanie uzupełniające, pozwalające określić aktywność choroby.
- Biopsja to inwazyjna forma zabiegu diagnostycznego polegająca na pobraniu materiału biologicznego z tkanek zmienionych chorobowo, który następnie poddawany jest ocenie przy wykorzystaniu mikroskopu świetlnego.
- Trichoskopia to metoda diagnostyczna bazująca na technikach dermoskopii i wideoskopii. Za sprawą tego badania, specjalista może dokonać obserwacji i oceny nie tylko włosów, ale także: skóry na poziomie naskórka, granicy skórno-naskórkowej oraz górnych warstw skóry właściwej.
- Trichogram to forma badania mikroskopowego, polegająca na ocenie pobranych wcześniej włosów (około 100) z różnych części głowy. Na podstawie analizy kształtu, zabarwienia opuszki, kątu zgięcia włosa i obecności osłonki łodygi, ocenia się prawidłowe proporcje liczby włosów w poszczególnych fazach wzrostu.
Jak wygląda leczenie łysienia androgenowego?
Łysienie androgenowe u mężczyzn to jednostka chorobowa, której leczenie nie jest konieczne. Wszak, nie powoduje ono zmian zagrażających zdrowiu pacjenta. Stanowi defekt estetyczny, który przez wielu mężczyzn jest jak najbardziej akceptowalny.
Nie mniej jednak, u pacjentów, którzy nie akceptują nadmiernej utraty włosów, zaleca się podjęcie leczenia. Warto jednak przy tym zaznaczyć, że w chwili obecnej – żadna z dostępnych metod leczenia nie gwarantuje 100% skuteczności.
Wyróżnia się kilka typów leczenia łysienia androgenowego:
- zabiegi trychologiczne
- leczenie miejscowe
- leczenie ogólne
Według licznych doniesień, najefektywniejszym rozwiązaniem na pozbycie się łysienia androgenowego są zabiegi trychologiczne. Na wyróżnienie, z całą pewnością zasługują:
- Mezoterapia – niechirurgiczny zabieg medyczny, który polega na bezpośrednim podaniu regenerujących i odżywczych substancji do skóry właściwej. Wyróżnia się kilka typów mezoterapii: igłową, bezigłową, sonoforezę i jonoforezę.
- Terapia UV – zabieg medyczny polegający na podaniu pacjentowi środków uwrażliwiających na światło, a następnie regularnym naświetlaniu skóry głowy.
- Karboksyterapia skóry głowy – zabieg polegający na iniekcji CO2 śródskórnie. Celem takowego zabiegu może być nie tylko zahamowanie wypadania włosów, ale także rewitalizacja skóry wokół mieszków włosowych.
- Kriomasaż skóry głowy – zabieg polegający na podaniu podtlenku azotu na skórę głowy. Poprzez ochłodzenie tkanek, dochodzi do pobudzenia odnowy biologicznej skóry głowy.
W leczeniu miejscowym zastosowanie znajduje głównie minoksdyl (minoxidilum) – organiczny związek chemiczny stanowiący lek o działaniu hipotensyjnym i stymulującym mieszki włosowe.
Natomiast w leczeniu ogólnym zastosowanie znajduje finasteryd – inhibator enzymu 5-α-reduktazy. Za sprawą tego preparatu, pacjent może skutecznie zmniejszyć stężenie DHT we krwi i tym samym zahamować łysienie androgenowe.
Mówiąc o leczeniu łysienia androgenowego, nie można nie wspomnieć o suplementach diet i wyrobach medycznych. Tabletki na wypadanie włosów nie tylko cieszą się coraz większą popularnością, ale także gwarantują bardzo wysoką skuteczność.
Poznaj produkty, które w niezależnym rankingu zadbanewlosy.pl plasują się na czołowych pozycjach:
Leczeniem problemów związanych z nadmierną utratą włosów zajmuje się trycholog. Niekiedy jednak niezbędna jest również pomoc lekarza od zaburzeń hormonalnych – endokrynologa.
Czy można zapobiec łysieniu androgenowemu?
Już kilkaset lat przed naszą erą, obdarzony przydomkiem „ojca medycyny” Hipokrates stwierdził, że:
Nie sposób się z tym nie zgodzić. Niestety, łysienie androgenowe to choroba, której zapobiec jest bardzo trudno. W niektórych przypadkach, jest to wręcz niemożliwe. Nie mniej jednak, istnieje kilka czynników, o które warto zadbać, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia nadmiernej utraty włosów. Mowa przede wszystkim o zdrowym trybie życia oraz właściwej pielęgnacji skóry głowy i włosów.
Domowe sposoby na łysienie androgenowe
Łysienie androgenowe to choroba, która eliminowana może być na wiele różnych sposobów. Co ciekawe, nie zawsze nadmierne wypadanie włosów trzeba leczyć przy wykorzystaniu drogich leków i suplementów. Niekiedy, dostatecznie skuteczne okazują się domowe sposoby.
Rzecz jasna, trudno traktować maseczki, napary i płukanki jako kompletne rozwiązanie problemu. Nie mniej jednak, wiele opinii sugeruje, że sposoby te – wykazują całkiem silne działanie. Do najczęściej wykorzystywanych i najlepiej ocenianych sposobów na wypadanie włosów zaliczamy m.in.:
- napar z nasion kozieradki
- płukankę z pokrzywy
- płukankę ze skrzypu polnego
- maseczkę z jajek
- koktajl z siemienia lnianego
- płukankę z zielonej herbaty
- wcierkę z soku z cebuli
- maseczkę z drożdży
- wcierkę z soku z czarnej rzepy
- olejowanie olejkiem rycynowym
- olejowanie oliwą z oliwek
Witajcie,
od jakiegoś czasu zauważyłem znaczny ubytek włosów właśnie w okolicach skroni. Mam 34 lata i wydaje mi się, że genetycznie jestem skazany na łysienie. Dziadek i Ojciec też nie grzeszyli czupryną.
Jednak nadal się łudzę, że jak właściwie zadbam o włosy to będę w stanie przeciwdziałać wypadaniu włosów. Dbam o zdrową dietę, używam dobrych ( i niestety również drogich) kosmetyków do włosów. Ostatnio zacząłem również wykonywać domowe zabiegi (z udziałem mi.n siemienia lnianego, kozieradki, jajek) które ponoć działają na łysienie.
Obawiam się jednak, że zmuszony będę do wykonania jakiegoś specjalistycznego zabiegu. Zastanawiam się jednak, który niesie za sobą najlepsze efekty. Czy może ktoś z czytelników poddawany był np. mezoterapii lub innym zabiegom? Możecie coś polecić?